رژیم صهیونیستی با همه ادعاهای خود درباره آزادی رسانه‌‌ها و آزادی بیان، طی چند روز گذشته به سانسور خبری گسترده‌ای دست زده به طوری که اخبار و گزارش‌ها و نیز میزان تلفات حملات حزب‌الله به مواضع و اهداف نظامی این رژیم را اعلام نمی‌کند و تنها پس از اعلام شمار این تلفات از سوی خود حزب‌الله پاره‌ای از آنها را تایید می‌کند.

با توجه به سانسور هدفمند اخبار جنگ و نقض آزادی رسانه‌ها از سوی رژیم صهیونیستی این چند پرسش مهم مطرح می‌شوند؛ "مرزهای خبررسانی و اطلاع‌رسانی یا آزادی رسانه‌‌ها خبری تا کجاست؟"، "حقوق رسانه‌ها و اصحاب آن در شرایط عادی یا هنگام جنگ چیست؟"، "چه قوانینی برای حمایت از آنان در برابر حملات و موشک‌ها وضع شده است؟"، "این قوانین چقدر اجرا می‌شوند و آیا می‌توان اجرای این قوانین را در برخورد با رسانه‌ای خاص تعطیل کرد؟"، "آیا اسرائیل در حملات اخیر خود این قوانین را رعایت می‌کند؟" "اگر پاسخ‌ به این پرسش‌ها، منطقی و برگرفته از قوانین است پس آنچه رژیم صهیونیستی انجام می دهد، به چه معنا است؟"
رژیم صهیونیستی با همه ادعاهای خود درباره آزادی رسانه‌‌ها و آزادی بیان، طی چند روز گذشته به سانسور خبری گسترده دست زده به طوری که اخبار و گزارش‌ها و نیز میزان تلفات حملات حزب‌الله به مواضع و اهداف نظامی این رژیم را اعلام نمی‌کند و تنها پس از اعلام شمار این تلفات از سوی خود حزب‌الله و از سر ناتوانی از کنترل اخبار، آنها را تایید می‌کند.
از بارزترین نمونه‌های این سانسور، خبر انهدام یک کشتی جنگی صهیونیست‌ها و غرق‌شدن آن در سواحل بیروت بود.
این کشتی سرگرم در هم کوبیدن تاسیسات زیر ساختی لبنان و منازل غیرنظامیان آن بود که نیروهای مقاومت سه شب پیش آن را هدف قرار دادند که ابتدا به انهدام آن انجامید و بنابر اخبار رسیده غرق شد، اما اسرائیل در این باره خبری منتشر نکرد و تنها پس از انتشار انهدام این کشتی، حمله نیروهای مقاومت را تایید کرد و به ناچار از ناپدید شدن چهار سرباز خود خبر داد.
از دیگر نمونه‌های این سانسور، اخبار مربوط به حمله موشکی گسترده حزب‌الله به حیفا و شمار تلفات آن بود که این رژیم، تنها پس از اینکه حزب‌الله خبر سومین حمله خود به این شهر را اعلام کرد و پس از آنکه خبرگزاری‌ها به انتشار آن پرداختند، به ناچار خبر این حمله و شمار تلفات آن را تایید کرد.
هنوز هیچ تصویر خبری از کشتی جنگی منهدم‌شده رژیم صهیونیستی یا پالایشگاه نفت شهر حیفا که هدف حمله موشکی حزب‌الله قرار گرفت منتشر نشده است.
رژیم صهیونیستی که از آغاز حملات خود، تجاوز سربازانش به لبنان و اسارت دو نفر از آنان در داخل لبنان را پنهان کرده و ادعا می‌کند حزب‌الله آنان را در سرزمین‌های اشغالی گروگان گرفته، حتی به این امر بسنده نکرد و در پی حملات شدید حزب‌الله به شهر حیفا که به کشته‌شدن 9 صهیونیست در این شهر و زخمی‌شدن 25 نفر دیگر انجامید، پلیس این رژیم کارکنان و خبرنگاران شبکه خبری تلویزیونی الجزیره را تهدید و آنان را از فعالیت و تهیه گزارش در حیفا منع کرد.
در ادامه این امر مسوولان اسرائیل دستور بازداشت کادر خبری الجزیره مستقر در حیفا را صادر کرد که به بازداشت چند ساعته آنان انجامید.
البته اسرائیل در این گونه اقدامات تنها نیست بلکه حامیان غربی آن نیز در این زمینه تجربه کافی و سابقه‌ای سیاه دارند زیرا این همان شبکه الجزیره است که "جورج بوش" رئیس‌جمهور آمریکا و هم‌پیمانانش از زمان تجاوز نظامی به افغانستان و عراق بارها به خاطر پوشش خبری گسترده این تجاوزات و پخش مستقیم و لحظه به لحظه آن در سراسر آمریکا و اروپا، به این شبکه بارها و به شدت هشدار دادند و در ادامه، هواپیماهای آمریکایی دفتر نمایندگی‌اش را در افغانستان بمباران کردند و تانک‌های آمریکایی دفتر آن را در هتل فلسطین بغداد به بمب بستند.
هنوز یاد "طارق ایوب" خبرنگار جوان الجزیره که به دست سربازان آمریکایی مستقر در بغداد ترور شد، از یادها نرفته است و همگان "تیسیر علونی" را به خاطر دارند. او اولین خبرنگاری بود که با اسامه بن لادن رهبر تشکیلات القاعده مصاحبه کرد و اخبار تجاوز به افغانستان را پوشش می‌داد اما دادگاه اسپانیا وی را به زندان انداخت.
رژیم صهیونیستی همچنین برای پنهان ماندن شکست‌ها و جنایت‌های خود در لبنان و فلسطین سه شب پیش ساختمانی را که مقر شبکه تلویزیونی المنار در آن قرار دارد به شدت بمباران و امروز در جدیدترین حملات، آن را با خاک یکسان کرد.
این در حالی است که بر اساس قوانین آزادی رسانه‌‌ها هیچ کشور یا نیرویی در جنگ، حق ندارد کارکنان رسانه‌ها و گزارشگران را از فعالیت بازدارد یا آنها و مقر استقرار و فعالیتشان را هدف قرار دهد البته به این شرط که موشک‌ها و جنایت‌های رژیم صهیونستی که همواره مورد حمایت غرب و آمریکا بوده، اجازه چنین امری را بدهد.
در پایان به همه سوالات مطرح شده تنها می‌توان یک پاسخ داد و آن اینکه وقتی رژیم صهیونیستی کودکان و زنان فلسطینی را هدف گلوله‌های آتش‌زا و دوزمانه (دارای انفجار دوم پس از ورود به بدن) قرار می‌دهد و سقف‌های خانه‌ها را بر سرشان پایین می‌آورد و غیرنظامیان لبنانی را هدف آماج حملات موشکی هواپیماهای خود قرار می‌دهد و مانند دیروز (شنبه) 18 نفر از آنان را به یکباره آتش می‌زند تا اجساد سوخته‌شان در بیابان‌های جنوب لبنان دفن شود، دیگر چه انتظاری می‌توان از این رژیم داشت.
باید اندیشید و دید اصلا آیا آنجا که کودکان و زنان تکه‌تکه می‌شوند یا سربازان، آنها را به آتش می‌کشند و حقوقشان را در برابر دیدگان جهانیان نقض می‌کنند، سخن گفتن از رسانه‌ها و حقوق آنان رواست؟